Cognitiewetenschap is, net als psychologie, gericht op het begrijpen van de complexiteit van de geest en hoe de mentale processen in de hersenen gedrag beïnvloeden. Het ontstond in de jaren 1950 als reactie op het behaviorisme, dat stelde dat gedrag wordt gevormd door ervaringen uit het verleden en conditionering.

Cognitive science involves the study of cognition, perception, and emotion from a wide range of perspectives. Despite the many different methodologies they use, cognitive scientists are united in their interest in the mind—and the brain.

Cognitieve wetenschap is een opkomend veld dat verschillende benaderingen van de studie van menselijke cognitie samenbrengt, gebaseerd op psychologie, taalkunde, neurowetenschappen, filosofie en informatica. Historisch gezien is een studie in de cognitieve wetenschap uitgevoerd binnen deze traditionele disciplines en een dergelijke studie vertegenwoordigt nog steeds belangrijke onderzoeksgebieden, zoals in de cognitieve psychologie binnen de psychologie of kunstmatige intelligentie binnen de informatica. Steeds meer onderzoekers en praktijkmensen hebben echter behoefte aan een achtergrond die basiskennis integreert in de basisdisciplines en hen voorbereidt op het werken op verschillende academische gebieden.

We zien cognitiewetenschap als een losse federatie van zes specifieke disciplines. De opgenomen disciplines zijn neurowetenschappen, informatica (inclusief computertechniek), taalkunde, wiskunde en statistiek, filosofie en cognitieve psychologie. Om de breedte aan te tonen, moeten studenten met een hoofdvak of bijvak in de cognitieve wetenschappen credits behalen in ten minste drie van deze zes disciplines.