Cairo University

Het moderne onderwijssysteem ontleende zijn studenten aan koranscholen en Al-Azhar bij zijn opkomst, aangezien er commissies waren die door het land zwierven om koranscholen te bezoeken en onderscheidende studenten te selecteren om zich bij moderne scholen aan te sluiten, onderscheidende studenten van Al-Azhar werden ook geselecteerd om mee te doen. middelbare scholen bij hun oprichting, maar sommigen hadden het geluk om deel te nemen aan de missie die door Mohammed was uitgezonden om in Frankrijk te studeren.

Deze organisatie duurde niet lang; in 1841 werd de Egyptische Ottomaanse nederzetting getroffen om grenzen te stellen aan het politieke project dat Mohamed Ali's dromen koesterde, om de omvang van het leger te beperken en om het gezag van de staat op het gebied van economisch beheer te beperken. Daarom had de staat geen behoefte meer aan meer werknemers, maar demobiliseerde het een groot aantal soldaten en officieren, dus besloot Mohamed Ali het onderwijssysteem te heroverwegen, rekening houdend met de nieuwe omstandigheden. Vandaar dat de nieuwe organisatie zich in 1841 ontwikkelde, waarbij de meeste basisscholen werden geannuleerd en het aantal studenten van middelbare scholen werd verminderd, rekening houdend met wat paste bij de behoefte van de staat aan afgestudeerden.

Het verband tussen modern onderwijs en de behoefte van de staat aan werknemers interpreteert de staat van onderwijs in de tijdperken van Abbas Helmy de eerste (1848 - 1854) en Mohamed Said Pasha (1854 - 1863).

In het tijdperk van Khedive Ismail (1863 - 1879) werden manifestaties van afhankelijkheid voltooid door de deur van Leveraged van Europese financiële instellingen wijd open te zetten; Ismail keek ernaar uit om de infrastructuur van de Egyptische economie te voltooien die door zijn grootvader Mohamed Ali is gestart door uitbreidingsprojecten van irrigatie, de aanleg van spoorwegen, wegen, de haven van Alexandrië, nieuwe steden aan het Al-Suezkanaal (Port Said en Ismailiya), stedelijke uitbreiding in Caïro en Alexandrië. Hij keek er ook naar uit om de militaire macht van Egypte te vergroten om het Egyptische bestaan in Soedan uit te breiden. Dit alles vereiste grote sommen geld die door Ismail werden geleend van Europese financiële instellingen. Wat het ook was, het kredietplan van Ismail voltooide het integratieproces van de Egyptische economie in de Europese economie om het professionele kenmerk van de Egyptische landbouwproductie op te lossen.